کاوش موضوع علوم

علم یک رشته نظام‌مند است که دانش را در قالب فرضیه‌ها و پیش‌بینی‌های قابل‌آزمایش در مورد جهان هستی می‌سازد و سازماندهی می‌کند. علم مدرن معمولاً به دو یا سه شاخه اصلی تقسیم می‌شود: علوم طبیعی که به مطالعه جهان فیزیکی می‌پردازند و علوم اجتماعی که به مطالعه افراد و جوامع می‌پردازند. مطالعه منطق، ریاضیات و علوم نظری رایانه اگرچه به‌عنوان علوم صوری از آن‌ها یاد می‌شود، معمولاً جداگانه درنظر گرفته می‌شوند زیرا به‌جای روش علمی به‌عنوان روش اصلی خود، به استدلال قیاسی متکی هستند. در همین حال، علوم کاربردی رشته‌هایی هستند که از دانش علمی برای اهداف عملی استفاده می‌کنند، مانند مهندسی و پزشکی. تاریخ علم بخش عمده‌ای از پیشینه‌های تاریخی را دربرمی‌گیرد، و قدیمی‌ترین پیشینیان قابل‌شناسایی علم مدرن به عصر برنز در مصر و میان‌رودان (حدود ۳۰۰۰ تا ۱۲۰۰ پیش از میلاد) برمی‌گردند. سهم آن‌ها در ریاضیات، نجوم و پزشکی، فلسفه طبیعی یونان در اروپای باستان و سپس دانش قرون وسطی را شکل داد و به موجب آن تلاش‌های رسمی برای ارائه توضیحاتی برای وقایع جهان فیزیکی بر اساس علل طبیعی انجام شد. پیشرفت‌های بیشتر، از جمله معرفی دستگاه اعداد هندو-عربی، در دوران طلایی هند و دوران طلایی اسلام صورت گرفت. ترمیم و تلفیق آثار یونانی و مکاشفات اسلامی در اروپای غربی در طول رنسانس، فلسفه طبیعی را احیا کرد، که سپس توسط انقلاب علمی که در قرن شانزدهم آغاز شد دگرگون گشت، زیرا ایده‌ها و اکتشافات جدید از مفاهیم و سنت‌های پیشین یونانی فاصله گرفتند. روش علمی به زودی نقش بیشتری در کسب دانش ایفا کرد و در قرن نوزدهم، بسیاری از ویژگی‌های نهادی و حرفه‌ای علم آغاز به شکل‌گیری کردند، همراه با تغییر «فلسفه طبیعی» به «علوم طبیعی». دانش جدید در علم با پژوهش دانشمندانی که با کنجکاوی در مورد جهان و تمایل به حل مشکلات انگیزه می‌گیرند، پیشرفت می‌کند. پژوهش‌های علمی معاصر بسیار مشارکتی هستند و معمولاً توسط گروه‌هایی در مؤسسات دانشگاهی و مراکز پژوهشی، سازمان‌های دولتی، و شرکت‌ها انجام می‌شوند. تأثیر عملی کار آن‌ها سبب ظهور سیاست‌های علمی شده‌است که با اولویت دادن به توسعه اخلاقی و معنوی محصولات تجاری، تسلیحات، مراقبت‌های بهداشتی، زیرساخت‌های عمومی و حفاظت از محیط‌زیست، به دنبال تأثیرگذاری بر فعالیت‌های علمی هستند.... بیشتر در ویکی پدیا